'Je weer voor het eerst ontmoeten’
gaat over familiebanden en hoe deze kunnen veranderen als iemand een ongeval heeft gehad.
Ineens zijn er allerlei verwachtingen waar je voor je gevoel aan moet voldoen. Je kunt gefixeerd raken op de vergelijking tussen toen en nu: je raakt verdwaald in hoe het was, en verliest je dierbare in het heden. Maar wat gebeurt er als je diegene opnieuw probeert te leren kennen?
In dit project heb ik ervoor gekozen om met polaroids te werken omdat die een sterke associatie hebben met herinneringen. Door de emulsie los te maken en die te verplaatsen, wordt het beeld kwetsbaar. De emulsie zit niet meer vast in zijn frame en kan los bewegen. De installatie laat de complexiteit zien van wat er tussen mensen in kan staan. De emulsie wordt transparanter waardoor je (even) voorbij de herinneringen kunt kijken.